RITA

Rita werkte jarenlang als verpleegkundige, tot haar eigen gezondheid dat niet meer toeliet. “Ik lag in de kreukels,” zegt ze. Ze glimlacht erbij, maar de ernst klinkt door. “Het UMCG heeft zoveel voor mijn man en mij gedaan. Je wordt hier gewoon als mens behandeld.”

Nu zet Rita zich in als vrijwilliger en coördinator in het ziekenhuis. Ze werkt drie dagen per week op poli E. Daar schenkt ze koffie, maakt een praatje — en vooral: ze luistert. “Sociaal contact is zó belangrijk,” zegt ze. “Kijk eens verder dan de persoon, niet oordelen.” Langzaam komen de gesprekken dan op gang, en vaak ontstaat er echt contact. “Ik wil gewoon mensen verbinden.”

Ook buiten het ziekenhuis is Rita actief. Voor stichting Present maakt ze mooie kaarten voor mensen die een steuntje in de rug nodig hebben en bij Beatrixoord bereidt ze de lunch voor en maakt ze praatjes met mensen met bijvoorbeeld een dwarslaesie. Daarnaast begeleidt ze voor de patiëntenvereniging van hersenletsel.nl twee groepen voor lotgenoten in de stad. Soms deelt ze daarbij ook haar eigen verhaal. “Dat schept een band.”

Rita kijkt even om naar de fontein achter haar, een plek waar ze graag komt. Zoals de fontein rustig blijft stromen, zo blijft ook Rita geven: met aandacht, warmte en zorg.