RANDALL

Op het schoolplein van de Kluiverboom Campus in Lewenborg staat Randall ons al breed lachend op te wachten. Terwijl we praten over zijn werk bij YETS Groningen, fietst er een jongen langs die even verlegen stopt. “Hoi coach!” zegt hij, voordat hij weer verder rijdt.

In een van de gymzalen vertelt Randall verder. Bij YETS Groningen worden teams opgebouwd die aanvoelen als familie. Jongeren worden gezien en in hun kracht gezet. Door er onvoorwaardelijk voor hen te zijn, maakt YETS een groot verschil in hun leven. Twee keer per week komen ze samen om te trainen, te eten en huiswerk te maken. Daarnaast werken ze er aan dat jongeren weer kunnen meedoen aan de samenleving. “Basketbal is mijn middel,” legt Randall uit. “Niet alleen om met hen in verbinding te komen, maar ook zodat ze met elkaar in verbinding komen.”

Dat hij die verbinding heeft, is duidelijk. In het uurtje dat we met hem praten, komen vier jongeren langs die allemaal eerder in zijn team zaten. Ze stoppen om gedag te zeggen, een praatje te maken of even te lachen. Aan alles is te zien hoe betrokken Randall is bij hun levens en verhalen.